m |
m |
||
Línea 9: | Línea 9: | ||
}} | }} | ||
− | {{I| s. | Difunto. }} | + | {{I| s. | Difunto, muerto. }} |
{{voc_158|Defunto. ''Bgye'' [o] ''bgyesaia'' [o] ''guahaia''.|52v}} | {{voc_158|Defunto. ''Bgye'' [o] ''bgyesaia'' [o] ''guahaia''.|52v}} | ||
{{sema|Difunto}} | {{sema|Difunto}} |
Revisión del 09:37 4 sep 2022
bgye#I s. Difunto, muerto (El que murió) || bgye#II s. Difunto.
bgye, bgyesaia, bgysaia, bxȩ, ubguesayia, ubguy, ubguysaia, ubgy, vbxȩ
Defunto. Bgye [o] bgyesaia [o] guahaia. [sic] (Gómez & Torres, 2013) - Ms. 158. Voc. fol. 52v
Ver también "Difunto": bgye, guahaia
Ver también "Nombres_b": bco, bfue, bgye, bgyu, bhu, biohote, biohoty
II. s. Difunto.
Defunto. Bgye [o] bgyesaia [o] guahaia. [sic] (Gómez & Torres, 2013) - Ms. 158. Voc. fol. 52v
Ver también "Difunto": bgye, guahaia
Comentarios: 1. Creemos que saia era parte integral de la palabra bgye, puesto que bgyesaia parece ser cognado del arhuaco wichana y del uwa central chéina. 2. Por otro lado, no se puede interpretar saia ('participio' relativo del verbo -nasqua) como parte final de una supuesta locución, puesto que el participio debería ir al principio como en huca muysca, 'la persona que vino'.